Γευσιγνώστες

Ένας σάκος
από λόγια του ανέμου 
σαν πολύχρωμο αερόστατο
που έψαχνε 
το θαυμασμό της εικόνας
το άψυχο χειροφίλημα

κι εκείνα 
τα νιόβγαλτα σπαρτά
πλάι τους 
μόλις που ψήλωναν
τα βράδια 
που παρόν δηλώναν 

τι όμορφα που μιλούσαν 
μέσα απ το χώμα τους 

γευσιγνώστες ψυχής
καταπίνοντας την επιφάνεια  
πίνανε το μέλι του ουρανίσκου 
και πως ''τότε'' μύριζε αγάπη 
'' στα υπόγεια ειναι η θέα ''