Αγρύπνια

Πέρασε κι απόψε η μέρα 

Ώρα να φύγουμε 

Βιάσου 

κρυώνουν τα σπουργίτια 

εξω απ τη φωλιά τους

κι η νυχτα γεννά τις μουσικές της

εκει που η αγάπη αγρυπνά!

Θύμισες

Τόσο που έτρεχαν τα χρόνια 

ανόμοια και ίδια 

που μόνο τα παιδια ξεχωρισαν 

τις ανεμώνες καταμεσής του βράχου 

Θέρισαν αγωγιάτες το γόνιμο το σπέρμα 

αγνάντι στο πελαγο να βρει  

να κρυψει του αδικου φωνή 

να φανερώσει την ορμή της νιότης το πουλί 

Κι εσυ που αντάμα μου 

ψάχνεις τον ηχο σου να βρεις 

κι εγω που από σένα 

κρατώ της θύμησης το μερτικό 

ας κρατηθούμε από μοναχα ένα κλαδί 

κι ας ακουστούμε σε μια νότα 

που χει του ήλιου το φιλί 

Πάμε κι εμεις στα παιδιά που κοιμήθηκαν!

Άτιτλο

Μικρές ανάσες του χειμώνα 
ψάχνουν κάτω απ τον ίσκιο μας 
να βρούνε το άρωμα της ζεστασιάς !

Μου λείπεις

Φθινοπωρινό βράδυ 

Ένα μικρό ζακετάκι στις πλάτες 

πέρασμα στο μπαλκόνι , νωπή ανάσα

κι η μυρωδιά του ουρανου 

δίχως φεγγάρι δίχως άστρα 

στρωμένη αρμονία 

πράσινων φύλλων και γαλήνης

Δραπετεύω από μένα 

μικρό κλαδί 

που ονειρεύεται ως την ακρη του κόσμου 

τη ροδια ντυμένη με σπόρους ανθρωπιάς

Μου λείπεις και σε εχω πλάι μου 

μουρμουρητο γαλάζιας θάλασσας 

Μιλάς σα στάλα γερμένη στο γεράνι μου 

Λειπεις και σ εχω ανάγνωση 

στον ψίθυρο των ματιών μου 

Γλυκά που βαδίζεις στη γη μου 

ανάλαφρο αεράκι που σκορπά τα συννεφα 

να δέσει σε χτενάκι μπούκλα μικρού παιδιού 

Μου λείπεις και εισαι εδώ . Μου λείπεις ;

Άτιτλο

Από όπου κι αν κοιτάξεις τα χρώματα 
για αγάπη μιλούν !