Στη γέφυρα των παλμών

Όταν όλα κοπάσουν

όταν πάψουν πια οι παύλες

να κόβουν τον κύκλο 

ανθρώπων , ηρώων , γενναίων τρελών

Όταν ο πίνακας 

θα χει το πρόσωπο των χρωμάτων ΄

φύλαξε τις λέξεις του κόρφου

στην αγκαλιά του ήλιου 

στο πρόσφορο της τρυφεράδας 

μοιρασμένο το στάχυ να βγει

φωλιάζοντας αηδόνια στο στόμα 

Γεμίζοντας το φεγγάρι 

στη γέφυρα των παλμών!