Ανήλιαγα χρόνια

Πως πέρασαν τα χρόνια 

Στυφά , αγνοούμενα 

σκυφτά στα παιχνίδια του καπνού 

Γυμνά δεντρα 

ανήμπορα της άνοιξης 

κι ουτε μια παπαρούνα 

να μαρτυρά 

τη γευση του καλοκαιριού 

Κρυμμένες φωτογραφίες 

αμύνονται με την κραυγή τους

κι ας εχει ο Ιούλιος ηλιοτρόπια 

να γεμίζουν φως 

Ποιος πρόδωσε τον ήλιο; 

ποιος βάφτισε παιδιά αερικά;

Προς πώληση η μνήμη της έδρας

αντίσταση η θύμηση του απλού

κι ένα κουπί 

να ξυπνάει τη θαλασσα

φωνάζοντας το νησί της  

κι εμεις που μάθαμε 

να τραγουδάμε τα βράχια 

καταπράσινο νου ζωγραφίζουμε 

να υψωθούν τα φύλλα 

δεμένα τα κλωνάρια τους να δουν!