Κι όταν σωπαίνουν οι λέξεις
την καρδιά να ακους .
Μυρίζει τα λουλούδια της
και μοσχοβολάει ο τόπος σου
Γέρνει τα κελαηδήματα
στην αγκαλιά της
να φτάσουν στις μουσικές σου
Μιλά στα δέντρα
να χει δροσιά ο ίσκιος σου
Κουρνιάζει κυμα
μεσα στα μάτια σου
να γαληνέψει τη θαλασσα σου
Κι όταν ξεχνά τον χτύπο της
ειναι που μαθε να χτυπά
πιο ανοιχτά και πιο βαθιά
πλαι απ την δικιά σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου