Γαλάζιο κυμα

Κι εκεί που έλεγα 

πως μαθαίνω τη θαλασσα 

μια άλλη ταραχή  

φαινόταν  στα φτερά της 

Γεμίζει ο δρόμος της 

πολύχρωμες μικρές μινιατούρες

στίγματα ανθρώπινης φωνής

Αγκάλιασα τη ροτα της

μυρίζοντας κόκκινα τριανταφυλλα  

Κράτησα στη χούφτα 

ένα μικρό της γαλάζιο κυμα 

γεύτηκα το όνομα της 

Το τελευταίο της γράμμα 

απλώνει φως 

κι  ετσι γεννείται ο ήλιος !

Γιατί η αγάπη ειναι γόνιμη γη που μεσα σου γεννά

Να μπορείς να χαίρεσαι 

γιατί γεννήθηκε 

ένα καινούργιο μικρό φυντάνι

γιατί στην αυλή του γείτονα 

παίζουν κουτσό τα γελια 

γιατί κι απόψε το φεγγάρι 

εγειρε στο μπαλκόνι σου 

γιατί μια όμορφη σκέψη φυλά 

την κεντημένη ποδιά της νυχτας 

γιατί λαλούν τα τζιτζίκια στα δέντρα 

γιατί ένα άγγιγμα καρδιάς

μοιράζεται σε χτύπους 

γιατί χαμογελα ο διπλανός , 

ο απέναντι , ο κάποιος 

γιατί στα χείλη της 

βαζει το κόκκινο κραγιόν 

ένα γλυκό κεράσι 

κι απλώνεται η ζεστασιά

Τι όμορφα που ανοίγει τα φτερά της 

τούτη η κυρα που ακούει ολα τα γιατί 

κι η αγκαλια της ένα γλυκό φιλί.

Κι υστερα σου λένε δε γίνονται θαυματα

μα πιότερο από τούτη την κυρα 

ποιος μετράει τα αστρα 

και δε χορεύουν μεσα του παιδια !

 

Κύμα ζεστό

Κι όμως με ξέρεις 

Ήσουν εκεί 

όταν γεννιόμουν σπόρος 

κι όσο μεγάλωνα 

διάβαζες τα φύλλα μου 

Κι οσο ψήλωνες 

γινόμουν ανεμάκι 

να αγκαλιάζει το ατελείωτο 

της θαλασσας σου 

Κι όμως σε ξέρω 

στη ριζα μου εισαι

Κύμα ζεστό 

που μεγαλώνεις μέσα μου!

Την καρδιά να ακους

Κι όταν σωπαίνουν οι λέξεις 

την καρδιά να ακους .

Μυρίζει τα λουλούδια της 

και μοσχοβολάει ο τόπος σου 

Γέρνει τα κελαηδήματα 

στην αγκαλιά της 

να φτάσουν στις μουσικές σου

Μιλά στα δέντρα 

να χει δροσιά ο ίσκιος σου 

Κουρνιάζει κυμα 

μεσα στα μάτια σου 

να γαληνέψει τη θαλασσα σου 

Κι όταν ξεχνά τον χτύπο της 

ειναι που μαθε να χτυπά 

πιο ανοιχτά και πιο βαθιά 

πλαι απ την δικιά σου!

Μήνυμα αγάπης

Κι οσο και να πεις 

θα υπάρχει ένας μικρός κόκκος

να τσαλαβουτά στη θαλασσα 

να ξυπνάει τα κοράλλια σου 

Ένα βαρκάκι να δένει τα χερια σου 

στα πλευρά του να ταξιδευεις 

κι ένα ανεμάκι γνωστό στο χνώτο σου 

που θα ακουμπα 

τους ωμους σου σαν χαδι 

να ξαποσταίνουν οι έγνοιες σου 

Βλέπεις δε μένει αδιάβαστο 

κανένα μήνυμα αγάπης 

που μένει πλαι σου 

κι ανοίγει τα πανιά απ οπου κι αν κοιτα 

με μια ζεστη αγκαλια !