Ταξίδι ψυχής

Τελείωσε η μέρα το φως 

κι έρχεται εκείνο το απαλό σκοτάδι 

σιγοψιθυρίζοντας 

να παίζει στα βλέφαρα σου 

Αφήνεσαι στα μυστικά του , στα γέλια του

στη δροσιά του τραγουδιού 

Φεύγεις , φεύγεις από σενα κι ανταμώνεις 

τα φυλλα που λυγούν, στα μέρη που τρέχουν 

φωτεινές ηλιαχτίδες

Έτοιμες να σκεπάσουν την χειμωνιά 

να γύρουν σαν πως οι σπίθες της φλόγας

καθώς μιλούν αυτά που ξέρεις 

και διόλου δε γνωρίζεις 

μα ακολουθείς τη ζεστασιά τους 

Αυτό το λίγο που στριφογυρνά τόσο πολύ 

γεμάτο με εκείνα 

τα γλυκοβλάσταρα της γωνιάς σου

Ολάκερος κόσμος σε μια κόκκινη σκάλα

Κάπου εκεί μια φυσαρμόνικα σπουδάζει το φιλί!