Κι ετσι δειλά
κύλησε το φεγγάρι
στα βλέφαρα των φυλλων
Ψιθυρίζοντας
άγγιξε τα μαλλιά του άνεμου
Έγειρε στο πλάι
μιας μικρής νυχτερινής ηλιαχτίδας
μια τοσοδούλα
γλυκιά σταγόνα να ποτίζει το χώμα
Γυμνός που
φαίνεται ο ουρανός δίχως αστέρια
Τράβηξα
το χτενάκι απ τα μαλλιά μου
γεμάτο ζεστασιά
απλώθηκε ένα λουλουδι
σμίξαν τα χερια τους οι κήποι
ντυμένοι άνθρωποι φεγγοβολούν !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου