Και γίναμε ένα με τα παραμύθια μας
μικρά ξωτικά που χτίζουν μια άγνωστη πολη
Γεμάτη λεύτερους λαγους
και αργοπορημένες χελώνες
Ελάφια που τρέχουν να παίξουν με το λιβάδι
Μικρες πιρουέτες της γης και του ανέμου
με πόδια φτερά και φτερά χέρια
Μονομάχοι της ελιάς
και επαναστάτες της ώριμης νιότης
Δισύλλαβες νότες του φεγγαριού ,
αχώριστο πεντάγραμμο
γραφη να μάθουν τα πουλιά
να τη διαβάσουν τα παιδια
Περαστικοί που και το δάκρυ τους γελά
Δεν εχει σίδερα μήτε κελιά
μονάχα μπλε παράθυρα
που βλέπει ο ήλιος και γλεντά
Στα πεζοδρόμια καρπίζουν φράουλες
κι ανθίζουν γιασεμιά
τρέχει η τρυφεράδα
να βρει τη γύμνια της ανάγλυφα η καρδιά
Μια άγνωστη πόλη .. ο κόσμος μας
Κοιτα ένα ηλιοβασίλεμα
στα χερια μας φεγγοβολά
κι η θαλασσα απλώνει χάδια απαλα
πες μου που αλλου να εχεις δει πιο όμορφη
άλλη νεραΐδα με το χτενάκι στα μαλλιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου