Κυριε
δώσε μου το φως
να αγκαλιάσω τους κόπους σου
να σμίγω τα χέρια μου
στον πόνο των ανθρώπων
θηλάζοντας την φωνή σου
Βοήθησε με να κατοικώ
εξω από το αδικο
γυρεύοντας τη μοιρασιά του ισου
μετρώντας τα κυματα της θαλασσας
στη μεριά που ανθίζει ένα χαμόγελο
στα φυλλα των ανθρώπων
να μείνω ενας μικρός βολβός
στης γης το ολόδροσο λιβάδι
Διώξε τον κύκλο της αδιαφορίας
και στόλισε τον δρόμο της εγνοιας
στεφάνι κρινολούλουδου
στο άρωμα τον ματιών σου
Κυριε
φώτιζε με το στέρνο σου
σπόρους να θρέψουν τα παιδιά
γυμνά από αγάπη
και πεινασμένα από αγκαλιά
στους δρόμους πια να μη γυρνούν
Αγκάλιασε τα σπλάχνα τους
να έχουν τον ήλιο λευτεριά
δος τους τη δύναμη να βρουν
ζωή καθάρια να διεκδικούν
κι οσα αγκάθια πλάι τους κι αν περνούν
στο σωμα να αφήνουν γρατζουνιές
μα ανίκητα κι ατέλειωτα
η καρδια τους να χτυπά
Κυριε ξεδίπλωσε μου τις αισθήσεις
με αυτές βαθιά ψυχή να αναζητώ
τον άνθρωπο στον άνθρωπο
με πίστη κι αγάπη να ακολουθώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου