Άρωμα λεβάντας

Κοιτα τώρα ένα λουλουδι λεβάντας 

και με πήρε μακριά 

Σκαριφήματα του νου της καρδιάς

Να πέφτει αυλο το χιόνι 

κι αυτή να ζωγραφίζει την λιακάδα 

Ένα χαμένο φεγγάρι 

κι αφηρημένο το ρολοι της

να κουρντίζει το φως  της νυχτας 

Κάποιο ερειπωμένο σοκάκι 

να κουβαλάει στα πυθαρια του 

μικρούς χορευτές 

Δυο σταλες δροσερής βροχής 

γελούν στο στέγαστρο 

μα κεινο 

στα χέρια του κρατα την αγκαλιά 

Κοίτα τώρα μια φιγούρα λεβάντας 

στο μοβ στα μεσα του φθινόπωρου 

τι όμορφα που περπατά!

Κι από μια σταλας γέννα

από ένα μικρό κουκούτσι

πως βρίσκει τον τόπο η ζεστασιά

κι αν δεις λιγο πιο πέρα

τούτος ο κόσμος με μύρια στοματα

με ολα τα χρώματα

γεννήθηκε για να αγαπά !