Είναι κάποιες φορές
που το μόνο που θέλεις
ειναι να στείλεις ένα μήνυμα από ψηλά
να κρέμεται από τα πόδια του ουρανου
φωταγωγημένο
με μικρές νυχτερινές ηλιαχτίδες
λουσμένες στην τρυφεράδα ,
στο χάδι το παιδικό
στο φτερό του έρωτα
στη φλόγα της αγάπης
Είναι φορές που τα λόγια
πιστά πουλιά στις στέγες πετούν
αναζητώντας το ανοιχτό παραθύρι
Εκεί που παίρνει το χρωμα του μωβ
κι ετσι ζεστά ροδίζει η ξύλινη καρέκλα
κουτση κι ακουμπισμένη στο σύμπαν
γεμάτη πολύχρωμες λέξεις
Έτοιμη να ζεστάνει τον τόπο της ψυχής
μικρή πανδαισία που βαφει το σκοτάδι
στο δαντελλένιο της φουρό
Είναι που φεύγεις ανάλαφρη
σαν να σουν ολη μια καρδια
ασώματη γεμάτη φουρνιστά χαμόγελα
σαν πως ένα κόκκινο τριανταφυλλο !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου