Τόσο γνώριμα
τόσο ανόμοια ιδια
που θαρρείς κι αν πέσουν
τα φυλλα της θαλασσας
η ποθητή λαχτάρα
βαφτίζεται στο ένα
κυρα του γιαλού
τα ματια με ένα φιλί μιλούν
ακόμα κι εκείνη
η μυστική φλόγα δένει τις γλώσσες
στα άλογα των μικρων θαυμάτων
Τι πιότερο δυνατό
από τον ψίθυρο της σιωπής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου