Ξεφύλλιζα τις νυχτιές
Δεν θυμάμαι
πότε συναντηθήκαμε
δε θυμάμαι
πως ήταν η πρώτη φορα
μου μίλησες ή σου μίλησα;
φώτισες ή άκουσα
τα γαλάζια σου κύματα;
γελούσες ή γελούσα;
τι μπέρδεμα Θεε μου
Κι εκείνες οι παύσεις
πως διπλα μας μένουν
παρουσίες της απουσίας
κρατώντας χέρια σφιχτά
γεματα με χούφτες ονείρων
και να που τώρα
κρατω εναν τόπο να σου χαρίσω
και να που εγειρε η καρδιά μου
στα κλαδιά σου
και να που ανθίζουν τα αστρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου