Κι όπως
περπάταγε στη νύχτα
μια μικρή φυσαλίδα
έσπασε
στα πλευρά του ουρανού
'Ήταν εκείνη
η ποθητή του σκέψη
να ξυπνήσει η μέρα
φορώντας
το κόκκινο της φόρεμα
στα χείλη
και να χορέψει βαλς
αγκαλιά με τα χέρια
του κόσμου
Κείνη η μικρή
που σκάλωσε στις άκρες
του τόπου της καρδιάς
πως γέμιζε πουλιά
μ ανάλαφρες μουσικές
να χαϊδεύουν τα κύματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου