Κάποτε ρώτησαν ένα αηδόνι
τι είναι ελευθερία
και κεινο κελάηδησε στον ουρανό
ένα λουλουδι
και άνοιξε τα πέταλα στο φως
ένα παιδι
και άρπαξε ένα παιχνίδι
τρεχαλητό του γέλιου να ακουστεί
Τον άνθρωπο σαν ρώτησαν
χίλιες φωνές μέτρησαν
αν ιδια τα παπούτσια είχαν φορεθεί
Κι έναν μικρό εργάτη που σκάβει
το χώμα του να δει
χωρίς δεύτερη σκέψη αποκρίθηκε
να μην φοβάμαι
να πω πως φοβάμαι
μα να θυμάμαι τη δύναμη
στα στήθια μου κρατω
και όταν τη ζητώ
ειναι για μενα εκεί
Σαν άνθρωπος παλεύει
που ειδε τον άνθρωπο
ξέχωρο στη δική του γη
κι αγκάλιασε τον κόσμο
άπατρις,
χωρίς να περιμένει ανταμοιβή
Κοιτα λοιπόν
μια λέξη ελευθερία
με ατέλειωτο το αδράχτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου