Αφήνεις τα χερια σου να φεύγουν ,
να ταξιδέψουν στα κλαριά των δέντρων ,
να μαζέψουν τα φυλλα των ανθρώπων
αγγίζοντας μοναχα νότες .
Αφήνεις λεύτερο το καράβι της καρδιάς
με λίγους χτύπους κωπηλατες
να φτάσει στο λιμάνι του.
Να δει τους κύκνους να γελούν ,
τα περιστέρια να παίζουν ,
τα σκέρτσα της νυχτας να μένουν παιδιά
που ζωγραφίζουν πολύχρωμους ήλιους
κι ειναι όμορφο να γελα το φεγγάρι
στον κήπο των πουλιών
Βαφτισμένα στο στόμα σου
μοιρασμένα στον ηχο ενός φίλιου
σαν μια μικρή κολυμπήθρα του κόσμου
γεμάτη φράουλες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου