Άτιτλο

Ανάμεσα στο πέτρινο πλακόστρωτο 
μεγάλωνε μια μαργαρίτα 
Το σούρουπο εχει πρόσωπα 
στο πλαι του βαδίζουν κλωνάρια 
ελιές και φράουλες 
Θυμίζουν κόκκινα φουρό 
κοπελιές σμιλεμένες στον άνεμο 
μελαμψά κοπέλια που χορεύουν μπάλο 
Η θαλασσα μαζεύει τα πόδια 
να αγναντέψει η αμμο το γαλάζιο της 
Τα μάτια τους κρατήθηκαν  απ το χέρι , 
περπατούν στον αφρό της 
τα λευκά της άλογα 
πεσμένα συνεφα που λύγισαν στην ομορφιά 
Ποσος κόπος να βρεθούν , να γεννηθούν  
σε μια χούφτα που μυριζε αμάραντη άνοιξη
γεμάτη κόκκινες παπαρούνες !