Στις λεύκες της δροσερής σκιάς

( αφιέρωμα )

Μονόφθαλμος καιρός 
με ένα τεράστιο εγω στο μέτωπό του 
Μα εσυ Κατερίνα για κείνο το εμεις 
και στη σιωπή σου δυνατά πολεμάς 
μεγάλοι οι τοίχοι Κατερίνα μεγάλοι οι τοίχοι 
μα θα σπάσουν τα ασβεστώματα 
θα χυθούν οι μαύρες κουκούλες τους
θα φτύσει η γλώσσα τα ξερα της κουκούτσια

οι γέφυρες θα ανοίξουν τα φτερά τους 

στις λεύκες της δροσερής σκιάς 
και θα νικήσουμε Κατερίνα
ακους ; νεκροί απ το τίποτα 

γεμάτοι πολύχρωμες κοιλάδες 

θα αναστηθούμε στο φως .

Μονάχα στο φως Κατερίνα  !