Στο θρόισμα των φυλλων

Εκεί στο θρόισμα

των φύλλων ξύπνησα
αρμυρίκι που θέριεψε
στη μεριά του χρυσού φύλλου
Σ αντίκρισα κύμα να πάλλεσαι
στην εντός μου θάλασσα
γέλασα και πέταξαν γλαροπούλια
άστραψες και ντύθηκε
με βότσαλα η ακρογιαλιά
Τρέξε σαν άνεμος
να σε κυνηγήσω φώναξα
κι εγώ θα σε βρω
στη ρίζα , στο μίσχο μου
στα άνθη μου
να φέγγεις στη γύρη
που κρατά το ηλιοβασίλεμα
κλέβοντας σπίθες φωτιάς
Σαν ουρανός θα κατέβω
πέτρα την πέτρα
να σπάσω τη σκόνη στα νερά
κύκνοι να παίζουν
σαν δυο μικρά παιδιά !