Αγρύπνια

Κι όσο ερημώνουν οι δρόμοι 

ξένοι κι απόμακρα 

βαδίζουν 

οι άνθρωποι την μοναξιά 

Μονάχα 

οι δυνατές σιωπές ακούν

την φλυαρία τους,

Αγρύπνια στη λαχτάρα 

να κρατηθεί η φλόγα 

από μια φέτα φράουλας , 

ένα κουκούτσι αμύγδαλου,

μια κουταλιά 

γλυκό του κουταλιού

στον ουρανίσκο,

σφιχταγκαλιασμένα 

να κρατηθούν 

φτερά στο στέρνο 

να χει το φως το στόμα  !