Χωρίς ίσκιους

Ερχόταν ενας ίσκιος γυμνός σαν παντιέρα 
κι υστερα ενας άλλος βαμμένος με τ αστρα 

άλλος ..υγρός πικρός με απόσταγμα μελιού 
κι άλλος  σκεπασμένος με δάκρυα Ιανού 
ίσκιοι  με νύχια και πεταλούδες 
μακρύ το μονοπάτι 

μέχρι που να βρεθούν σε έναν κοινό δρόμο 
αθόρυβα .. γελαστά .. χωρίς ίσκιους

και μύριζε τόσο όμορφα η άνοιξη !