Απάνεμο σούρουπο

Είναι κάποια σούρουπα  

όπως τούτο εδώ

που θέλεις να μπάσεις την ομορφιά

σε ένα τάσι και να γευτείς

το πιο ακριβό κρασί

να κρύψεις την ομίχλη

πίσω απ το μαξιλάρι του ουρανού

να στύψεις τα αγκάθια

και να γενούν ζουμπούλια

Μιλημένα αποσπάσματα
που χώρεσαν σαν φύλλα
στο πιο βαθύ σου κιτάπι
οι πολύχρωμές σου μπίλιες
μοιάζουν με το παιδί που γελά μέσα μου
σαν ένα κουτάβι που απορημένα
κοιτά το ηλιοβασίλεμα

είναι κάτι ζεστές
ανοιξιάτικες ακρογιαλιές
που περνούν τροχοφόρα
με πλάτες συναισθήματα
και θες να χορέψεις
να τραγουδήσεις στις θέσεις
ακολουθώντας το σινιάλο
των δακτύλων .

κι εσύ που κάνεις
να ακούγονται τα χρώματα
κι εγώ που αγκάλιασα
τον ήχο της σιωπής τους

κι εκείνοι που μπουκέτα γινήκαν
να φροντίσουν τους κήπους
κι οι άλλοι που ζέσταναν τα χέρια
να μην κρυώνει το σκοτάδι
μικροί νάνοι που ανοίχτηκαν στο δάσος
να ξυπνήσουν τ απάνεμο νησί
χορεύοντας , τραγουδώντας
όμορφα που μοιράζεις

τον ίσκιο σου .. νοιάζομαι !