Σπόγγος

Χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά

για να καρφωθεί
εκείνο το τρομαγμένο βλέμμα
που κρέμονταν
από ένα μικρό ανθρωπάκι
γέμισε ο βυθός μου
εκατοντάδες φοβισμένα μικρά βόλια
που έτρεχαν να κρυφτούν
από το κοίταγμα μου
μακριά απ το μεγάλο μου δρόμο

τα βλέφαρα αρνήθηκαν
να χαμηλώσουν
έτσι ακίνητα κράτησαν τον τρόμο
ανάμεσα στις γρίλιες τους
κι ύστερα απότομα
έπεσαν καταγής
απ το φόρτο που είχαν στην ράχη τους
το βάρος από ένα δάκρυ
έπεφτε στη ψυχή
γ…. ω τον κόσμο μας

πάνω που πήγα να γράψω
ένα χαμόγελο
σαν σπόγγος το γκρίζο
……με έσβησε!