Χθες βράδυ ονειρεύτηκα έναν κήπο
τα πέταλα του ήταν βγαλμένα απ τη στάχτη
λαμπύριζαν σαν πρωινά αστρα
Φωτεινά με τα μάτια ορθάνοιχτα
παραθυρόφυλλα των γιασεμιών
Μινιατούρες βγαλμένες
από την φλόγα των κεριών
ζέσταιναν τα παγωμένα πεζοδρόμια
Χθες βράδυ άνθισα
μυρίζοντας τις βιολέτες του βράχου
χτενίστηκα στους κόμπους των μίσχων
Πήρα στην αγκαλιά μου το φεγγάρι
να μάθω τα σκοτεινά μυστικά του
Ψιθύριζαν τόσο οι ασημένιες σκάλες του
από τα βήματα των ανθρώπων
που απάνεμα φυλούσαν την πύλη του αγέρα
Χθες βράδυ ανάσανα σαν παιδί
κρύβοντας τον πυρετό της ψυχής μου
στο μαξιλάρι των λουλουδιών
ένιωσα τη θάλασσα να με κυβερνά
τα άσπρα της άλογα
κυμάτιζαν στα μάτια μου
αφέθηκα στη μυρωδιά της
Πισω από τις γρίλιες της κρυφογελούσε
ένα δικάταρτο σκαρί .
Άνοιξα τα βλέφαρα στα χέρια
κρατούσα το όνειρο
ο κήπος ήταν εκεί !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου