Ατιτλο

Κι  όπως σφάλισες το πέλαγο

μύρισε ο άνεμος γαλήνη

Τα τσίνορα σου γρίλιες

που ξεγλιστρούσαν  όνειρα

Κι εγώ που μια πεταλούδα είμαι

ένιωσα τη γύρη της καρδιάς σου

Έμεινα να διαβάζω τα κρυφά της λόγια

που ξέρω να αποκρυπτογραφώ

στη φτερούγα της θάλασσας

Τόσο μπλε

και πως ανθίζει  ο ουρανός !