Οι φίλοι μου
έχουν τα χρώματα της θάλασσας
κυλούν σαν βότσαλα στην άμμο της
παίζουν κουτσο με τα κυματα
ρόζοι της εφηβείας
κι αγύμναστης στεριάς
δίχως να τρέμουν την γύμνια της
Αγκαλιάζουν τα φύκια
σαν να ταν δικά τους παιδιά
οι φίλοι μου
είναι φουρτούνες στα σαπιοκάραβα
σπάνε σε χείλη κοραλλιού
γελούν στην αγκαλιά της δροσοσταλιάς
γίνονται δίνες να πνίξουν την ασχήμια
στην νηνεμία τους θηλάζουνε δελφίνια
καλμάρουν κορμιά της αγριάδας
Ζεσταίνουν φάρους να ξαποστάσουν
τα γυμνοπούλια της ερημιάς
κι όταν μιλούν για αγάπη
εχουν τα μάτια του ήλιου
οι φίλοι μου
είναι τραγούδια μιας γοργόνας
σε καθαρά νερά !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου