Αγγιγμα

Μια αυλή με ασπρουχα 
για δες 
πίσω απο τον ίσκιο τους 
γλυκολαλουν πουλιά 
ανάβει ο μεντεσές του ήλιου 
χορευουν κόρες του γυαλού 
κρατήσου 
κρατήσου απ τα δάχτυλα 
γεμίζουν οι ρίζες 
φρούτα καλοκαιριού 
κανέναν στόχο δεν εχουν 
παρά μονάχα ενα σκοπό 
τη γλυκάδα του ουρανίσκου 
την ηδονή της γευσης 
του απόλυτου ερωτα 
της πρωινής ανάσας
της μαργαρίτας που μόλις ξετσούμισε 
να χορεψει στ΄απανέμι 
κρατήσου απο ενα φωνήεν 
που γέμισε λιβαδια με κοκκινες παπαρούνες 
τις χορδες που ακούρντιστες 
χοροπηδούν γυμνές στον άνεμο ,
πίσω απ το αντυτο 
φτεροκοπουν πολυχρωμα πουλιά !