Θα είμαι εδώ
να σου θυμίζω
πως δεν χάθηκε η τρυφερότητα
δεν ξοδεύτηκαν
κείνα τα παλ χρώματα της ίριδας
δε σκούριασε
το κλειδί βουτηγμένο στα στάσιμα νερά
δεν πάγωσε
ο ήλιος τα φυντάνια
μήτε που σκόρπισαν
οι κυράδες τις κορδέλες τους
γυρεύοντας τον μποναμά της μέρας
Θα είμαι εδώ
να μιλώ για κείνες τις βεγγέρες
που αφήνουν στα μάτια το φως
για εκείνα
τα λιανοτράγουδα που δεν έπαψαν το χορό τους
τις μικρές πυγολαμπίδες
που φέρνουν όνειρα που τραγουδάνε
τα ξόρκια των αερικών
που έχουν φτερά τους τα πουλιά
να σου διαβάζω
το βιβλίο της πεταλούδας στα φύλλα της γης
Θα είμαι εδώ
άνθρωπος σ ανθρώπου πλευρό
κρατώντας
μια χούφτα ουρανό
και της ψυχής μου την ηχώ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου