Δεν ακούς;

Γιατί φωνάζεις;
αφού το ξέρεις πως είμαι εκεί
Ακολουθώ τα ίχνη
της πεταλούδας που σεργιανάς
κουμπώνω στο δροσερό χορτάρι
σε κείνο το σιντριβάνι του νου σου
νερό γίνομαι να πιτσιλώ
τη σκέψη σου
Γιατί φωνάζεις;
δεν βλέπεις τον αφρό της ψυχής μου
που στα δάχτυλα μετρά τις ώρες;
δεν αντικρίζεις
τα κύματα
που στα μέτρα σου υψώνουν τη φωνή τους
γιατί φωνάζεις
δεν ακούς
την καρδιά σου;