Κατάθεση ψυχής

Έτσι είμαι μάτια μου εγώ των άκρων

Αγαπώ δυνατά , θαυμάζω πολύ , εκτιμώ βαθιά 

λατρευω ως το μεδούλι της ψυχής μου 

για αυτό μη με ψάχνεις στα μέτρια 

Δεν θα με βρεις να σκορπίζομαι 

χαρίζομαι μόνο .

Τα σκόρπια και τα δανεικά δε μου ταίριαζαν ποτέ

μήτε η μιζέρια τα άδεια και τα κούφια ιδανικά 

ειναι το μερτικό μου .

Πίσω απ τα χάρτινα τα  παραβάν δεν θα με δεις να κόβω 

βόλτες ανοχής γυρεύοντας κύκλους κενής βολής

Η αντοχή ειναι βροχή που σκάει στο μέτωπό μου 

μα δε ζω με πλαστικά λουλούδια ούτε και μ αναμνήσεις 

της στιγμής , άνεμος γίνομαι , φτερό , φωτιά 

και αλμυρό νερό, γελώ σαν ήλιος κλαίω σαν αστραπή 

κι ότι αισθάνομαι καθρέφτης γίνεται να δεις 

κρυφά κι απόμερα δε μένει σε με κανείς .

Μα ότι κερνώ εχει ψυχή 

από καρδιάς ενός παιδιού φωνή 

που ψιθυρίζει σιγανά ..

πρόσεχε μη μου πατήσεις την καρδιά 

γιατί δεν εχει γυρισμό η φυγή 

που ήπιε αλμύρα κι έντυσε τ άρμπουρα 

λευκό κατάρτι για σταυρό  !