Νιόφερτα λυχνάρια

Μικρά αγριολούλουδα

που ξεμύτισαν απ το πλέγμα του κήπου
περνώντας την πύλη της γνώσης .
Στα πόδια τους σταμάτησε η άσφαλτος
να ξεχαστεί στα χρώματα της μυρουδιάς .
Ένας πολύχρωμος κόσμος χύθηκε στα μάτια μου
χτυπώντας τα τακούνια αλλοτινού καιρού.
Στην αμοργό του Γκάτσου σκαρφάλωσε η νιότη
του Ελυτη το μονόγραμμα άναψε το φανάρι
να ανταμώσουν στόματα της ομορφιάς .
Γονδολιέρηδες φυσούσαν το κύμα
να κατακτήσουν την θάλασσα.
Πεταλούδες κυνηγούσαν την συννεφιά
να αφήσει  λεύτερο τον ήλιο
Κι εγώ που σαν άλλος μαθητής
γνώριζα το φιλί της την είδα να χορεύει
στα νιόφερτα λυχνάρια
σαν μπαλαρίνα πρωινού αστεριού!