Γαλάζιες χρυσαλίδες

Αστάρωσε ο ουρανός το πέπλο
να χωρέσει η νύχτα τη φλόγα
που σπίθισε το βλέμμα σου
γυμνός περπατητής ανασαίνει
κρύβοντας το ζεστό φιλί
αντάμα στα χείλη της θάλασσας

Το στόμα μου κύμα καλοκαιριού
περπάτησες μέσα μου
μηλιά που άπλωσε κόκκινα φύλλα

ανοίγουν τα νυχτολούλουδα
μονάχα γιατί τα χέρια σου 

κράτησαν τ άστρα !