Ξέρεις τι βαρέθηκα φίλε
να μου συμπεριφέρονται
σαν να μαι μια λευκή σελίδα
χωρίς άνθρωπο
να μ αγαπάνε ανάλογα με το τι γράφω
να καταλαβαινουν αυτό που θέλουν
να μου κρατούν ταμπέλες με σημειώματα
πάνω στο κορμί πάνω στην καρδιά μου
κι εγώ να πρέπει να τα δέχομαι
Ένα άδειο κουστούμι που μπορούν
να ράψουν στα μέτρα τους
Όχι φίλε δεν με νοιαζει αν με πουν
ποιήτρια ή όχι
κανένας στίχος μου δεν αξίζει
πάνω απ την ψυχή μου
κι αυτή δε θα τη βρεις
διαλέγοντας τους στίχους μου
ένα κομμάτι τους ειναι
μα εγώ είμαι άνθρωπος
με ολα τα κομμάτια μου
Κλαίω , γελώ , τραγουδώ
πονάω όχι σαν μαριονέτα
αλλά άνθρωπος .
Μη με ψάχνεις λοιπόν
γιατί δε θα με βρεις
να μένω στο θεαθήναι
δε θα με δεις να δένομαι
στο τάχα και στο πουθενά
Τις άξιες μου τις μέτρησα στη ζωή
κι όχι σε τοίχους .
Κουρνιάζω εκεί που μετρημένα
η άνοιξη μιλά κι ανθίζουν
Μα είναι στην καρδιά μας η ποίησή σου Λένα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα θα μιλάς στη ψυχή μας!!!!!!!!!!!!!
Καλή συνέχεια!!!
Μακάρι Σταυρο μου να ειχε πολύς κοσμος την ευγενεια και την καθαρότητα της ψυχής σου . Μετά απο τόσα χρόνια ομως με ξερεις δεν ανεχομαι τα πισώπλατα μαχαιρώματα . Με κούρασαν πια . Να εισαι καλά και να εχεις μια ομορφη μέρα σε κήπους ομορφιάς κι αγάπης
ΔιαγραφήΜην ανησυχείς καθόλου Λένα προχώρα
Διαγραφήμε τα βήματα του ήλιου και της καρδιάς σου!!!Καλή σου συνέχεια!!!