Αγαπημένε

Εκεί στο προσκεφάλι σου 
πλαγιάζω νια αγαπημένε 
και καθώς ένα σου γίνομαι 
το δέρμα σου μυρίζει στα μάτια μου 
ολόδροσο γιασεμί της άνοιξης

φιλώ τις γεύσεις των κερασιών
στα χείλη που πριν από μένα 
με το χυμό τους σ άγγιξαν 
στολίζοντας το γέλιο μου 
στο πιο γλυκό τους βυσσινί

Ξεκινώ τις βόλτες μας στο γρασίδι 
κρατώντας σε απ τα φτερά σου 
πολύχρωμη πεταλούδα μου
που άνθισε λίγο πριν το χάραμα 
μιλήσει με την γαρδένια 

κι όταν πάλι πληγώνει το δειλινό 
η απουσία σου τότε κρατώ το ρόδο 
στα φύλλα του να βάψω τα μάγουλά σου
που δυο κόσμοι μοιάζουν που ενώθηκαν 
στο δικό μου μικρό θερμοκήπιο 

Μετρώ τα αστέρια στη γέννα 
της νύχτας που ολόχρυσα 
στο ταβάνι παίζουν σαν σε περιμένω 
να μου σκεπάσεις τα βλέφαρα 
με το γυμνό κορμί των δακτύλων σου 

σε νιώθω να απαλαίνεις 
το φόρεμα της ζεστασιάς 
πλέκοντας τα μαλλιά σου στους τοίχους 
στις πιέτες τους χορεύει η μορφή σου 
γαλάζιο φως που γέννησε η καρδιά μου 

Έτσι σε γνωρίζω αγαπημένε 
είσαι δικός μου που δε σε έχω 
και που τόσο γεννιέμαι μέσα σου 
που μπορώ να σ αγαπώ δίχως λόγια 
παρά μόνο με τους χτύπους μου 

που σε ζω χωρίς να υπάρχω 
κι ανάμεσα στο φως και την ανάσα 
λαμπαδιάζει η φλόγα μου στο θέρος 
της αιώνιας γης που καρτερά 
το βροχοστάλαγμα του πρωινού 

κι αν δε το μαθες 
τόσες φορές σε φώναξα 
.. αγαπημένε !