Γιατι γράφω

Γράφω ... γιατι γραφω 

γιατι μ αρέσει γιατι το αγαπώ 

αγαπω να μοιράζομαι 

τις σκέψεις , τα συναισθήματα 

τα μάτια μου τους προβληματισμούς μου 

την ανοιξη και τους χειμώνες μου 

τα οραματα μου και τις αξίες

του κόσμου που ονειρευομαι 

του κόσμου που ακροβατώ 

χαιδευοντας την ανοιξη 

στα σπλάχνα του χειμώνα 

κουβαλώντας την θαλασσα

στη χούφτα , τα πουλια που μακραινουν

τον ορίζοντα και ψαλιδίζουν 

τα καμενα μάτια

τις μικρές βουκαμβίλιες 

που ειδα να μεγαλώνουν στις πλάτες μου

τον μικρό αποσπερίτη που μιλά 

γυρίζοντας τη ράχη στα σύννεφα 

το νοημα της ζωης οπως το γνωρισα 

στην αγαπη των ανθρώπων 

το φιλί που εδωσα βυζαινοντας 

τη ρόγα του χαμόγελου 

κεινο που καιει τα σωθικα 

κι αγνωρα μυρίζει το καλοκαίρι 

Γραφω στου τοιχους , στα πατώματα 

στα φτερά του ουρανού 

στις κυκλάδες των τραγουδιών 

εκει που σαπίζει το άδικο 

μοσχοβολά ο καρπός 

της απλής σοδειάς 

και στην ανηφορια του γυμνοσάλιαγκα 

Τι νοημα εχει να χαμογελάς 

αν το χαμόγελό σου 

τα χρώματα που βόλεψες 

στους κυκλους μια ελιάς 

δεν καρφιτσώνεται στ αντίκρινο το βλέμμα;