Μεθυσμένο τζιτζίκι

Φτηνές κατασκευές
προκάτ που αλφαδιάζουν
το στερέωμα
σε σάπια σανίδια
να ζαλίσουν το χρόνο

άνοιξε τα μάτια σου άνοιξη
πως θόλωσες στην ίδια σου τη γύρη

μεμβράνες σε χαλεπούς καιρούς
πως να κρατήσουν
της φυλλωσιάς το βάρος

τραβάς το κρόσσι να ξηλώσεις το χαλί
μα αλλού βαρούν οι κόμποι
κι άλλου της άκρης η διάφανη κλωστή

κι εσύ εκεί πείσμα αγονάτιστο
να τραγουδάς τα όνειρα που κουβαλάς
τζιτζίκι που βαλε παλτό τον ήλιο
κλάδεψε μια φέτα ουρανού
και μέθυσε απ της ελπίδας το νερό!