Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Κατω απ την πετρα γεννιεται ενα λουλούδι

Θα έρθουν μάτια μου 
θα έρθουν κείνες οι μέρες 
μπολιασμένες με το στάχυ του ήλιου 
οι ώρες που ολα τα ρολόγια 
θα χτυπούν στον ήχο της καρδιάς 

Κείνες οι άνοιξες θα φανούν στα δάχτυλα 
χελιδόνια που βρήκαν σπασμένα τα άσκοπα 
κι ένωσαν τον ίδιο σκοπό 
στα καρπερά μονοπάτια της γόνιμης φωτιάς 
οι πύρινες γλώσσες της να λαλούν την ομορφιά

Θα έρθουν στο στόμα του γιασεμιού
λιάζονται μικρές κυκλάδες 
στην άμμο κυλούν πολύχρωμοι σβόλοι παιδιών
να χει η θάλασσα τη ρότα του φωτεινού ορίζοντα 
γαλέρες να καβαλούν τα κύματα 
να τρέξουν σε καταπράσινα λιβάδια 

Κάτω απ την πέτρα γεννιέται ένα λουλούδι 
φτάνει που ψάχνει το χώμα 
που μυρίζει τη ρίζα του λιόσπορου 
αρκεί που όλες οι μέρες 
μια Κυριακή ανθίζουν 
που ακόμη οι νιφάδες χορεύουν στον αέρα 
να ζηλέψει η κουπαστή το βήμα 
Φτάνει που μοιραζόμαστε την ψίχα του καιρού 
αρκεί που οι άνθρωποι για ανθρώπους τραγουδάμε ! 

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου