Κάποτε της είπαν
μη βαδίζεις με γυμνή την ψυχή
οι άνεμοι παγώνουν
βροχές θα λασπώσουν τα φτερά σου
ίσως καείς από τον ήλιο
ξερολιθιές θα σε τυλίξουν
τίποτε δεν άκουσε
φορούσε μόνο την ευχή του πατέρα
κι εκείνο το ανορθόγραφο
της άλφα - βήτα
δεν κιότεψε στις γραμμές
Στο συναξάρι της
γυμνά η ανθρωπότητα φορά
μυρίζοντας τα χρώματα
το πιο ζεστό της φόρεμα
Μια κόκκινη ηλιαχτίδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου