Λίγα λουλούδια
και τα απόκρυφα της ψυχής μου
αυτά σου άφησα μάνα
Ξέρω πως εσύ κι ο μπαμπάς
ανάμεσα στα αγριολούλουδα του κήπου γυρνάτε
Μου μιλούν τα πουλιά που θρεψατε
για τον ίσκιο της αγάπης σας
Νιώθω την αύρα σας να αγαλιάζει
στα πλευρά του μικρού παιδιού που είμαι
Γεμάτη είμαι μάνα
γεμάτη απ τα μικρά του κάμπου
κι απ τα τρανά του απλού
Δύσβατος δρόμος ετούτος που διαβαίνω
μα πως στο μάθημα ο νικητής ήταν η μολόχα και το μέλι
και τούτο το κέρδος που η αγάπη το χαρίζει
πως ινάτι τις φλέβες μου γεμίζει
Α ρε μαμά
Τίποτε μάνα δεν ξόδεψα
απ ολα που χρωστάω γιατί οσα μοιράστηκα
ειναι ετούτα που αγαπάω
Ένα καζαν τιπί μπαμπά λεκές του πικραμύγδαλου
στιγμές καβουρντισμένου ήλιου
μα με τόση γλύκα στην κάθε μέρα της κανέλας
με απατρίδωτα στεφάνια μου μυρίζει
και τούτο το κρινάκι μοσχοπουλά τον μίσχο του
στον ήχο της φλογέρας
τόσα λιανοτράγουδα πως να αποκόψουν το χορό
που αιώνες φυντάνια γεννούν την άνοιξη
και ο χιονιάς ανθίζει !
Υπεροχο το ποιημα σου Λενα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο σου μεσημερακι!!!
Σταυρο μου χαίρομαι που σε ξαναβλέπω . Με τιμά ο λόγος σου . Σε ευχαριστώ
ΔιαγραφήΕυχομαι όμορφους δρόμους στα βήματα σου . Καλή συνέχεια !