Γεύσεις και γεύσεις

Ποτέ δε σου άρεσαν οι επέτειοι
οι προκαθορισμένες στιγμές  απο ξενόφερτους κάμπους .
Σου έφερνε στο νου κάτι απο υπενθίμηση
Ενα παλιό ρολόι που εξελίχθηκε σε μια καμπάνα
να θυμίζει πως ακόμα ζεις εστω και για τούτη τη μέρα
Και ναι εκεινα που θύμιζαν τις ρίζες που καλούσαν
τα πρωινά φυντάνια να μάθουν πως φυτευτηκαν
τα νυχτολούδα ναι αυτα χρειάζονταν να ξυπνούν
οι μνήμες και να τρέχουν περα ως πέρα
σε καθε βράχο και κάθε ακρογυάλι .
Μα τούτα που μιλάν με το στομα της καρδιάς
λαλούν με το ειναι σου αστραφτουν στην ανάσα σου
γίνεται να χουν μέρα γιορτής ;
Γιορτινά τα ρουχα τους αιωνιας πηγής
και ροδοκόκκινο πρόσωπο αμάραντης άνοιξης
Κλείνεις τη μουσική οταν ολάκερος χορευεις;
Κι αν δεν ερωτευτεις το καναρι θα δεις το κελάηδημα των ματιών ;
αν δεν λυγίσεις στους κόμπους της ιτιάς θα νιώσεις τη γευση της γης
αν δε μιλήσεις της καμπιας θα γνωρίσεις την πεταλούδα
και μήπως αν δεν ενωσεις τις ακρες του κύκλου
θα στραφταλίσει το γαιτανι στην καδένα
και που τόσο αλλοι γινήκαμε δε γεννιουνται ηλιαχτίδες
να ανάψουν τα φώτα της ομορφιάς ;
Μην απορείς και που γυρίζουν μπροστά οι δείκτες το πίσω τους κοιτούν
γευσεις και γευσεις στου κουτάλι του καιρού
Κι εγω που ξέρω την επανασταση σου τουτη τη φλόγα
που ανθίζουν οι παπαρούνες χαίρομαι .
Κι αν δεις .. η ανθιση κεντιέται σ ατέλειωτα λιβάδια !