Ανάμεσα στις γαζίες

Κι έχεις τόσα να πεις
στη γλώσσα σου κουβεντιάζουν
μικροί σπινθήρες που ανάβουν
το σπίρτο της γαλάζιας πεταλούδας

οι χορδές της κιθάρας σου
παίζουν στα πέταλα που τρέχουν
στα άσπαρτα λιβάδια του ήλιου
σπάζοντας χιονοστιβάδες της παγωνιάς

ανάμεσα στις γαζίες φυτρώνουν
οι μικρές δροσοσταλιές που γελούν
θηλάζοντας το ρόδινο πέπλο 
δέντρο που σβήνει την ερημιά

μα τώρα ξέρεις πως μιλάς στα πουλιά
πετάς τα ψίχουλα της καρδιάς σου
να σποριάσει ο κόκκινος βράχος
που χέρι χέρι στο βήμα ενώνει

κι εχει τόση ζεστασιά το άγουρο βλέμμα
στον ψίθυρο των κύκνων !