Σου δίνω ένα φιλί ..
κι αφήνω το βλέμμα μου να σεργιανά
την ομορφιά του κόσμου
τα κλειστά σου ματάκια μοιάζουν με βαρκούλες αφημένες
στ ακρογιάλι του ήλιου πεταρίζουν τα βλέφαρα σαν μικρούλες λεύκες
λικνίζοντας το κορμί τους στην αγκαλιά του Μορφέα
θέλω τόσα να σου πω ..να μ ακούς μέσα στο όνειρο
Κοίτα τι όμορφα πετούν οι πεταλούδες πολύχρωμες με κάτι πιτσιλιές
στα φτερά που θυμίζουν αφημένες ελίτσες στο πιάτο του ουρανού
λουλούδια κρινάκια μικρά φυτεμένα
στο δάσος της παπαρούνας καρδιάς
οι πυγολαμπίδες χτυπούν ταμπούρλα χαράς κι οι φωνές τους
μοιάζουν μικρές φυσαλίδες που πετούν τριγύρω σου
τρέχεις ..τρέχεις να τις πιάσεις ..άλλες σου ξεφεύγουν
άλλες τις πιάνεις στα χέρια σου ..κρατάς ελπίδες
δες εκεί ...εκεί ψηλά μια φωλιά από πουλιά έτσι ..έτσι γεννιέται ο κόσμος
και ακούγεται μια καινούργια νότα
νεογνά τα όνειρα τα κοιτάς να μεγαλώνουν
τα προσέχεις να ναι πάντα κοντά σου να σου δίνουν τις ανάσες τους
πω.. πω πόσα κεράκια φωτίζουν το δρόμο σου
φέγγουν την αυλή της ψυχής σου
τα αστέρια ένωσαν τα πέταλα τους κάνουν ένα κύκλο
γύρω σου σαν γαϊτανάκι
κίτρινα ..μαύρα ..κόκκινα ..άσπρα
κάποια φορούν για πανωφόρι τους το χιόνι
άλλα κρατούν δυο σύννεφα αγκαλιά σαν να ταν μικροί κύκνοι
κι έχουν στις άκρες τους σταλίτσες που μοιάζουν με βροχή
κι ένα στρόγγυλο εκεί στη μέση που χει κλαδιά σαν ήλιος
όμορφος κόσμος .. τα βήματα της ζωής σου κυλούν σ ολάνθιστο αγρό
παίζουν κρυφτό με κάτι μικρά μανιταράκια .. ιδανικά.. τα φωνάζουν
κι εσύ... χτίζεις με τα τουβλάκια σου τον κόσμο σου ..
το αλογάκι της ψυχούλας σου
τρέχει αλαφροΐσκιωτο στο λιβάδι της ζωής
καρδούλες πολλές καρδούλες κάνουν τραμπάλα στο δρόμο της
ανεβαίνουν στο γύρω του κόσμου με πλεγμένες αγκαλιές
που μυρίζουν χρυσάνθεμα και γιασεμιά
αχ... καρδούλα μου ...όχι δεν σου διαβάζω παραμύθι
Τα όνειρα μου για σένα .. για όλα τα παιδιά του κόσμου ..αυτά σου λέω
ονειρεύομαι κι εγώ .. μαζί με σένα ...ονειρεύομαι ..ένα καλύτερο κόσμο
την ομορφιά του κόσμου
τα κλειστά σου ματάκια μοιάζουν με βαρκούλες αφημένες
στ ακρογιάλι του ήλιου πεταρίζουν τα βλέφαρα σαν μικρούλες λεύκες
λικνίζοντας το κορμί τους στην αγκαλιά του Μορφέα
θέλω τόσα να σου πω ..να μ ακούς μέσα στο όνειρο
Κοίτα τι όμορφα πετούν οι πεταλούδες πολύχρωμες με κάτι πιτσιλιές
στα φτερά που θυμίζουν αφημένες ελίτσες στο πιάτο του ουρανού
λουλούδια κρινάκια μικρά φυτεμένα
στο δάσος της παπαρούνας καρδιάς
οι πυγολαμπίδες χτυπούν ταμπούρλα χαράς κι οι φωνές τους
μοιάζουν μικρές φυσαλίδες που πετούν τριγύρω σου
τρέχεις ..τρέχεις να τις πιάσεις ..άλλες σου ξεφεύγουν
άλλες τις πιάνεις στα χέρια σου ..κρατάς ελπίδες
δες εκεί ...εκεί ψηλά μια φωλιά από πουλιά έτσι ..έτσι γεννιέται ο κόσμος
και ακούγεται μια καινούργια νότα
νεογνά τα όνειρα τα κοιτάς να μεγαλώνουν
τα προσέχεις να ναι πάντα κοντά σου να σου δίνουν τις ανάσες τους
πω.. πω πόσα κεράκια φωτίζουν το δρόμο σου
φέγγουν την αυλή της ψυχής σου
τα αστέρια ένωσαν τα πέταλα τους κάνουν ένα κύκλο
γύρω σου σαν γαϊτανάκι
κίτρινα ..μαύρα ..κόκκινα ..άσπρα
κάποια φορούν για πανωφόρι τους το χιόνι
άλλα κρατούν δυο σύννεφα αγκαλιά σαν να ταν μικροί κύκνοι
κι έχουν στις άκρες τους σταλίτσες που μοιάζουν με βροχή
κι ένα στρόγγυλο εκεί στη μέση που χει κλαδιά σαν ήλιος
όμορφος κόσμος .. τα βήματα της ζωής σου κυλούν σ ολάνθιστο αγρό
παίζουν κρυφτό με κάτι μικρά μανιταράκια .. ιδανικά.. τα φωνάζουν
κι εσύ... χτίζεις με τα τουβλάκια σου τον κόσμο σου ..
το αλογάκι της ψυχούλας σου
τρέχει αλαφροΐσκιωτο στο λιβάδι της ζωής
καρδούλες πολλές καρδούλες κάνουν τραμπάλα στο δρόμο της
ανεβαίνουν στο γύρω του κόσμου με πλεγμένες αγκαλιές
που μυρίζουν χρυσάνθεμα και γιασεμιά
αχ... καρδούλα μου ...όχι δεν σου διαβάζω παραμύθι
Τα όνειρα μου για σένα .. για όλα τα παιδιά του κόσμου ..αυτά σου λέω
ονειρεύομαι κι εγώ .. μαζί με σένα ...ονειρεύομαι ..ένα καλύτερο κόσμο
Ξημερώνει σε λίγο Χριστούγεννα . Το δεντράκι θα σε ξυπνήσει με τις φωνές
των παιδιών των φίλων σου . Άλλοι ντυμένοι μικρά σκαθαράκια ,άλλοι πολύχρωμες κηλίδες που χύθηκαν απ τον ουρανό , αγγελάκια που ήρθαν να φέρουν το φως ,
καλικαντζαράκια που γελούν και μαλώνουν φορτώνοντας στα χέρια τους κουραμπιέδες του κόσμου κι εκείνη η άσπρη σκόνη πως πετά να απλώσει το λευκό της ειρήνης άλλοι μικρά ξωτικά έτοιμη να ξεγελάσουν τα φύλλα του χειμώνα πετώντας τα πράσινα σκουφιά της ελπίδας κι εκείνο το κόκκινο αστέρι να δεις πως θα φωτίσει τη μέρα να ζεσταθεί ο τόπος απ άκρη σ άκρη με το πέπλο της αγάπης . Χριστούγεννα μικρό μου κι ανθίσανε χρυσάνθεμα να χει η γη την πιο όμορφη ευωδιά !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου