Ιχνηλάτης

Κι ολα είπαν
τα ξέρω

κι εγώ που τίποτε
δεν είχα γνωρίσει
κούτσαινα στο Α
έφτασα
ασθμαίνοντας 
την ούγια του κόσμου
στο νιούτσικο Ζ 

περνώντας το σοκάκι 

του Ω για αρχή 

γέμισα τις τσέπες 

μποστάνια έως το Η

φύτρωσα στο μοβ

κι αντάμωσα το άλικο 

της άχραντης ομορφιάς

κι έμαθα να 

μαθαίνω ... μαθαίνω
θα μαθαίνω

ξυπόλυτα πόδια

κι ατέλειωτα
σποριάζουν τα πατώματα

μαθαίνεται η θάλασσα;