Μικροί καθρέφτες

-Μαμά να σε ρωτήσω κάτι; Τι πάει να πει παιδεία; 
Τα πολλά παιδιά;
-Όχι αγάπη μου ….Παιδεία είναι ένα σποράκι
που μεγαλώνει μέσα στην καρδούλα και το μυαλό
 όλου του κόσμου
-Όπως εγώ στην κοιλίτσα σου όταν ήμουν μωρό;
-Ναι …μόνο που αυτό δεν είναι ένα παιδάκι
μας μαθαίνει να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι
-Και που το μαθαίνουμε αυτό στο σχολείο;
-Και στο σχολείο ..αλλά πρώτα από τα λογάκια
που λένε όλοι εμείς οι μεγάλοι στα μικρά παιδάκια 
ακόμα κι απ τα παραμύθια που διαβάζουμε
Να τι διαβάσαμε χθες..το γαϊτανάκι
τι μας έμαθε ..όλα τα παιδάκια άσπρα , μαύρα ,
κίτρινα είναι ψυχούλες και πρέπει να τα αγαπάμε το ίδιο
πως κανένα παιδάκι δε γεννιέται κακό κάτι φταίει 
κάτι το πείραξε κάτι έγινε και θύμωσε και έγινε κακό .
-Ναι ξέρω και πως πριν θυμώσουμε πριν σταματήσουμε
να το παίζουμε να το ρωτήσουμε γιατί το έκανε
-Ναι ψυχή μου ..κι αυτό είναι ένα σποράκι της παιδείας
-Μαμά ξέρεις προχθές στο σχολείο ήρθε ένας κύριος
και όταν είδε τον Γιώργο τον φώναξε ξέρεις πως; 
ει .. εσύ νεγράκι .. και εγώ του είπα Γιώργο τον λένε

-Χριστέ μου πάγωσε η σκέψη μου 
πως γίνεται μικρέ μου να με κολλάς στον τοίχο

προχωρώ σε κάτι άλλο … ακόμα ένα σποράκι της
 είναι η ειρήνη
-Εκείνο το άσπρο περιστεράκι που πετά ψηλά,
 που φοβάται τα όπλα και κρύβεται;
-Ναι καρδούλα μου εκείνο που δε θέλει να βλέπει 
παιδάκια να κλαίνε να φοβούνται ή να μην έχουνε να φάνε
-Ναι ξέρω εσύ είπες ότι θέλει να βλέπει τα παιδάκια να ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά να ζωγραφίζουν λουλουδάκια και ζωάκια χρωματιστά .
Μαμά και τότε γιατί πουλάνε παιχνίδια που είναι όπλα ;
και ξέρεις και στη τηλεόραση προχθές το απόγευμα 
που πήγαμε στο σπίτι του Γιάννη έδειχνε 
να σκοτώνουν κάποιοι μεγάλοι και να τρέχουν αίματα

-Πως με πονάνε οι απαντήσεις σου μικρό μου …

δεν σκοτώνονται αγάπη μου ψεύτικα είναι .
είναι ηθοποιοί και δεν είναι αίματα είναι σάλτσες
αλλά αυτά τα έργα δεν είναι για παιδάκια .
σκέφτομαι τι χαζή απάντηση … αλλά δεν έχω άλλη
-Μαμά χθες που κατεβήκαμε στην αγορά 
εκείνοι οι μεγάλοι άνθρωποι που φωνάζανε 
Ψωμί … Παιδεία …θέλανε να φάνε και δεν είχαν;
δεν είχαν δει πουθενά τα σποράκια 
της παιδείας και τα ψάχνανε;

Με κυνηγά η σκέψη μου …φτάνει ζωούλα μου
φτάνει δε μπορώ ακόμη να σου τα εξηγήσω όλα 
δεν μπορώ να σου σπάσω τα φτερά πριν ακόμα τα ανοίξεις
δε μπορώ να σου πω…πως μες την ψευτιά 
φτερουγίζει η αλήθεια ..
δεν έχω το δικαίωμα να σου πω πως ο κόσμος 
γύρω είναι μια ζωγραφιά,και δεν μπορώ να σε ντύσω
με ψέμα κι η αλήθεια πονά
Περνώ σ αδιέξοδο …ψάχνω μια χαραμάδα για να βγω
δεν ξέρω πώς να σου πω .. τι να σου πω
αγόρι μου …να ξερες ..φταίω και εγώ για αυτό
τους άφησα να μου πουλάν ένα άθεο θεό
να μου ξορκίζουν το μυαλό
να ζω σε σάπιο σκηνικό
να πάψω να αντιστέκομαι
να προσκυνώ σε κάλπικο ναό
να ακροβατώ στο ψέμα και στο μυστικό

-Δημήτρη μου ναι .. είναι κάποιοι άνθρωποι
που δεν έχουν να φάνε κι αυτοί και τα παιδάκια τους ,
γιατί η μαμά και ο μπαμπάς δε δουλεύουν 
για να χουν λεφτά να μπορούν να πάνε ψωνίσουν
τυράκι.. ψωμάκι το γάλα τους και όλα εκείνα 
που θα πρεπε να έχουν για να ζουν
και τα σποράκια της παιδείας αγόρι μου
πρέπει να τα κρατάμε όλοι μαζί στα χέρια μας 
να γίνουν πολλά πολλά και να τα φυτέψουμε
στον κήπο να μεγαλώσουν να βγάλουν λουλούδια
που θα ομορφαίνουν όλες τις αυλές
-.Εμείς μαμά έχουμε τέτοια σποράκια;
-Προσπαθούμε αγάπη μου προσπαθούμε να τα έχουμε
να έλα τώρα ..πάμε να μου δείξεις εσύ τι ζωγράφισες
και να ξέρεις πως κάθε φορά που θα ζωγραφίζεις 
κάτι όμορφο σε μια αυλή θα γεννιέται ένα σποράκι
Έλα αγκαλιά μου ψυχή μου 
να φτιάξουμε τον κόσμο…μαζί!

		Στατιστικά στοιχεία