Άγραφες μνήμες

Αλλόκοτος καιρός

Κόντρα στη κόντρα
απανθρωπιά και ανθρωπιά
πόλεμος και πνοή
αγάπη και μίσος
Μονάχα οι κήποι
κι η μουσική να ταξιδεύουν
ονειροπόλους μυστικούς
κόντρα στον άνεμο
στης κάπνας τα γιατι
να σημαδεύουν τη οργή
η ελπίδα και η προσμονή
Κόντρα και θα ρθει ένα πρωί
που θα ακουστούν οι ψυχές
στο άγουρο και στο λυκαυγές
να στήνουν τόπο και γιορτή
μες τα πλοκάμια σου ζωή
Θα βγουν ελεύθερες
να τριγυρνούν στα κάστρα
που πότισαν ροδόσταμο
δάκρυ απ  των φιλιών τα άστρα
Κόντρα θα ρθουν περγαμηνές
από του βράχου τις σιωπές
για να λυθούν ορμήνιες
που άγραφες είχαν μνήμες
Θα ρθει εκείνο το φιλί
που θα μυρίζει ήλιο
και μέντα θα χει αναπνοή
Κόντρα λοιπόν με τον καιρό
λάβαρο στήνουν και σταυρό
κείνοι που ακόμα αποζητούν
την ψίχα του στέρνου για να δουν
με ένα φιλί απ της κηρήθρας την ουλή
να στάζει μέλι στου δρόμου το σκαλί !