Τόσο κοντα τοσο μακριά

Κι οσο λειπεις θα γεμίζω τα πανέρια του Αυγουστου 
με κερασιές απ τα λιβάδια , με άστρα του εσπερινού 
ο βράχος μου θα φυλά τα άλογα της θάλασσας 
στο σταυλο του φωτεινού ασημένιου κυκλου, 
τα φύλλα μου ποτισμένα στο χώμα θα ζουν 
σαν άνοιξες που νιούτσικα γεννιούνται ,
στις μπούκλες του άνεμου κορδέλλες 
ήλιου θα ανεμίζουν μπαλάντες του καλοκαιριού,
κι όσο εσυ λείπεις στο στήθος που σε φορώ 
κρατω διπλό το απέραντο και το ακριβό !