Είναι εκείνο το απροσδιόριστο
χρυσοκόκκινο
που βλέπεις να χαμηλώνει
και δεν ξέρεις πως να το πεις
πληγή που λάβδανο γυρεύει
χρυσαφένιο στάχυ που μόλις βρήκε
το άπλετο των ματιών
λιακάδα που ρόδισε να χωρέσει
στα πέταλα της καρδιάς
ή μήπως απλά η χούφτα της σελήνης
που μάζεψε τα χρώματα της ζεστασιάς
να αρχίσει ο χορός των συναισθημάτων
στο δικό της μπαλκόνι .
Χορεύουμε;
χρυσοκόκκινο
που βλέπεις να χαμηλώνει
και δεν ξέρεις πως να το πεις
πληγή που λάβδανο γυρεύει
χρυσαφένιο στάχυ που μόλις βρήκε
το άπλετο των ματιών
λιακάδα που ρόδισε να χωρέσει
στα πέταλα της καρδιάς
ή μήπως απλά η χούφτα της σελήνης
που μάζεψε τα χρώματα της ζεστασιάς
να αρχίσει ο χορός των συναισθημάτων
στο δικό της μπαλκόνι .
Χορεύουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου