Ειπες θα πετάξω κι έφυγες
τα χάρισα
ραντίζοντας το φιλί
που θα σε βρει
προχώρησε τόσο ο άνεμος
γυρευοντας τους ωμους
και τότε έριξα
την καρδιά στη θάλασσα
΄΄μη μου κρυώσεις΄΄
Πετα και χάνεται εκεινο που ξεχνιέται
κείνο η μνήμη το κεντα πλέκει χρωματιστά πουλιά
και κάθε αυγή γεννιέται !
Θα μείνεις σου είπα και σε έσπειρα
βαθιά μεσα στη γή μου
Βαδίζεις στα ψηλά λευκά βουνά
κι εγω στη φούχτα σ έχω
ακριβό τριαντάφυλλο του ουρανού μου
Όλα όσα χωρούσαν
στην κόκκινη τσέπητα χάρισα
ραντίζοντας το φιλί
που θα σε βρει
προχώρησε τόσο ο άνεμος
γυρευοντας τους ωμους
και τότε έριξα
την καρδιά στη θάλασσα
΄΄μη μου κρυώσεις΄΄
Πετα και χάνεται εκεινο που ξεχνιέται
κείνο η μνήμη το κεντα πλέκει χρωματιστά πουλιά
και κάθε αυγή γεννιέται !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου