Ατέρμονο ταξίδι

Όμορφα που ειναι.... ν αγαπάς
ένα χαμόγελο .. σπάει το φράγμα
Κυλάς...στο κανάλι της αγάπης 
γόνδολα .. μια αγκαλιά..κι αρχίζει το ταξίδι
Ο γονδολιέρης έρωτας..κάνει κουπί τραγουδώντας 
τη μελωδία της φωτιάς..της πύρινης γλώσσας 
που ξεπηδά .. από τα σπάργανα της ψυχής
χύνεται σαν λάβα στα κύτταρα ..στο νου
σε τυλίγει με βελούδινη ανέμη
κι ο ιστός της αραχνοΰφαντο χάδι
Πυξίδα σου δυο γλάροι ..να σου θυμίζουν 
το λευκό της γαλήνης ..το πέταγμα των ονείρων
το τιτίβισμα.. τους ψίθυρους καρδιάς
Ένα φιλί ...κι ο κόσμος όλος
στο ακρωτήρι των χειλιών
αγκυροβόλι ανάσας δροσοσταλίδας
Το κύμα παίζει πιάνο ..νότες ζωής 
πότε απαλές ..πότε δυνατές..άγριες..θυμωμένες 
μα σαν δυο χέρια πλέκουν τα δάχτυλα σφιχτά 
μοιάζουν με χελιδόνια π ανοίγουν τα φτερά 
στων πεθυμιών τα άβατα να στήσουνε πανιά 
Η νύχτα σέρνει τ άστρα της 
σε ένα χορό μαγικό φορώντας τους διαμαντόπετρες 
να φωτίζουν τα μονοπάτια του δρόμου της
το φεγγάρι .. ασημένια σκιά
ο φύλακας άγγελος των στιγμών..να μη χαθεί τίποτε 
τις κρατά στις χούφτες τις ρίχνει στο ακριβό του δισάκι
κεντημένο με πούλιες χρυσές..χάντρες ...αναμνήσεις
απέραντο ... ατέρμονο ταξίδι...
γη που σηκώνει τα χέρια ψηλά
ουρανός που κατεβαίνει πέταλα σκαλιά
να ενωθούν ... σφιχτά ..μια αγκαλιά
αγάπης πίνακας με φόντο ....δυο λεύτερα πουλιά!